دستورالعمل های درمانی جدید برای آبسه مقعدی، فیستول مقعدی و فیستول رکتوواژینال منتشر شد.

جراحی معمولا با آنتی بیوتیک درمانی دنبال می شود. جراح ممکن است یک ستون تخلیه کننده، یک قطعه نخ جراحی یا تخلیه سیلیکونی بسیار کوچکی که در مجرای فیستول باقی مانده است قرار دهد تا به تخلیه فیستول کمک کند. در شرایط شدید، برخی از بیماران مبتلا به فیستول مقعدی شدید، در نهایت نیاز به برداشتن بخشی یا تمام رکتوم، با انحراف دائمی مدفوع به داخل کیسه استومی دارند. درمان فیستول مقعدی که به تازگی در دستورالعمل ها پذیرفته شده است، استفاده از سلول های بنیادی برای ترمیم بافت آسیب دیده است. این رویکرد به طور گسترده در دسترس نیست. با این حال، در بیماران مبتلا به بیماری کرون مطالعه شده است.آبسه نورکتال – و آبسه آنورکتال یک کیسه پر از چرک در نزدیکی دهانه مقعد یا عمیق تر به سمت راست روده است که در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شود.به طور کلی، با برش و تخلیه سریع درمان می شود. دستورالعمل های جدید توصیه می کند که آنتی بیوتیک ها را برای بیمارانی که دارای عوارض خاصی هستند، رزرو کنید. فیستول مقعدی – پس از درمان موفقیت آمیز آبسه، حدود ۳۰ تا ۷۰ درصد از بیماران ممکن است به فیستول مقعدی مبتلا شوند، یک اتصال تونلی غیر طبیعی بین پوست اطراف مقعد و کانال مقعدی. فیستول معمولاً نیاز به جراحی دارد و دستورالعمل های جدید پیشنهادهای به روز شده ای را در مورد روش ها و رویکردهای بالقوه مختلف ارائه می دهد. بخش جدیدی از دستورالعمل ها به بحث جراحی کم تهاجمی فیستول مقعدی می پردازد که شامل استفاده از آندوسکوپ یا لیزر است.فیستول اکتوواژینال – فیستول رکتوواژینال یک اتصال غیر طبیعی بین مقعد و واژن یا راست روده و واژن است.دکتر فینگولد و همکارانش تاکید می‌کنند که دستورالعمل‌ها شکل خاصی از درمان را برای هیچ یک از این شرایط تعیین نمی‌کنند. “قضاوت نهایی در مورد مناسب بودن هر روش خاص باید توسط پزشک با توجه به تمام شرایط ارائه شده توسط بیمار انجام شود.